...

- Siwienie.
Najpierw siwiejące włosy pojawiają się na głowie, w okolicach warg i uszu, następnie wokół oczu i w pojedynczych skupiskach na całym ciele zwierzęcia.

- Sierść.
Okrywa włosowa staje się bardziej matowa, traci gładkość i elastyczność. Na skórze może pojawić się nadmiernie złuszczający się naskórek, krostki, grudki i brodawki, będące najczęściej łagodnymi nowotworami.

- Zęby.
Nalot i kamień nazębny są bardzo wyraźne, prawdopodobne w takim wypadku są choroby przyzębia. Koniecznie trzeba temu zapobiec, dbać o higienę jamy ustnej, usuwając kamień.

- Oczy.
Pojawia się niebieskawa mgiełka na gałce ocznej. Najczęściej jest to naturalne następstwo stwardnienia soczewki. Może się też pojawić zaćma i jaskra. Jeśli podejrzewamy dyskomfort widzenia u naszego zwierzaka, lepiej poprosić o konsultację lekarza weterynarii.

- Węch.
Wraz z wiekiem wyraźnie pogarsza się odczuwanie za pomocą tego zmysłu. Zwierzę nie reaguje już tak intensywnie np. na ulubione aromaty smakowitych potraw.

- Słuch.
Ubytki słuchu w starszym wieku to rzecz tak oczywista, że wręcz naturalna. Właściciel zauważa, że pies nie reaguje tak jak dotychczas na jego polecenia. Początkowo nawet odnosi wrażenie, że pies go ignoruje. W rzeczywistości jest to nastepstwem pogorszenia słuchu.

- Smak.
Bodźce smakowe mają dla zwierzęcia zupełnie inną wartość. Stąd czeste zmiany dotychczasowych upodobań dietetycznych.

- Apetyt.
Często u starszych zwierząt obserwujemy spadek apetytu i wspomniane już zmiany upodobań smakowych. Częściowo jest to wynikiem utraty sprawnego odczuwania zapachu i smaku, ale także chorobami zębów i przyzębia. Zwierzę zjada posiłek znacznie wolniej i często nie dojada go do końca.

- Wigor.
Spadek wigoru, chęci do zabaw, skoków, pogoni i wyraźne zmniejszenie zainteresowania otoczeniem to również częsty objaw starzenia się zwierzęcia. Może być wywołany groźnymi czynnikami ortopedycznymi, takimi jak zwyrodnienia kręgosłupa i stawów. Jeśli u swojego podopiecznego zauważymy objawy kulawizny, która po pewnym czasie od wstania ustępuje, warto wykonac zdjecie RTG.

- Koordynacja ruchowa i koncentracja.
Ulegają wyraźnemu pogorszeniu. Zwierzę może sprawiać wrażenie zgryźliwego czy złośliwego. Często powarkuje nawet na ukochanych właścicieli, nierzadko pozostawia swoje odchody w róznych miejscach. Ruchy wyrażają słabą koordynację, np. pies kładzie się obok swojego posłania.

- Warunki środowiskowe.
Starsze zwierzęta wykazują dużo mniejsze zdolności przystosowawcze do zmian temperatury. Szybciej się męczą podczas letnich spacerów, zaś w deszczowe i zimne dni niechętnie wychodzą na dwór.

- Sen.
Zwierzęta w podeszłym wieku potrzebują więcej snu. Przesypiają praktycznie cały dzień z krótkimi przerwami na posiłki, spacer i zabawę.

- Defekacja.
Wraz z wiekiem pogarsza się perystaltyka jelit, dlatego starsze zwierzęta często cierpią na zaparcia. Należy dostarczać im w diecie więcej błonnika, pokarmy powinny mieć bardziej płynną konsystencję. Zwiększa się także dobowe zapotrzebowanie na wodę i w związku z tym ilość wydalanego moczu. Pies powinien być częściej wyprowadzany na krótkie spacery.

- Serce. Niewydolność układu sercowo-naczyniowego, objawiająca się suchym, uciążliwym kaszlem, obrzękami, zasinieniem śluzówek, chwilową utratą świadomości to sygnały, że niezbędne jest badanie EKG i zastosowanie leczenia.

- Zaburzenia hormonów.
Zanik cieczki lub cieczka przetrwala, wielokrotne ciąże urojone, symetryczna utrata włosów to sygnał, że konieczna jest wizyta u lekarza. Do zaburzeń hormonalnych dochodzi zarówno u samic jak i samców. Tylko prawidłowe leczenie, w tym także sterylizacja, może przedłużyć zwierzęciu życie.

- Mięśnie.
Na skutek utraty siły, sprężystości i częściowego zaniku mięśni starsze psy mają wyraźnie zaostrzone rysy głowy. Tułów charakteryzuje się obniżonym i zwisającym brzuchem. Suki, które rodziły, często mają obwisłe sutki.

- Spadek odporności.
Wraz z wiekiem następuje systematyczny spadek odporności organizmu. Zwierzęta stają się podatne na czynniki chorobotwórcze . Łatwo dochodzi do różnego rodzaju infekcji. Dlatego koniecznie trzeba zadbać, by pies nie był narażany na przeziębienia, dostawał karmę dobrej jakości, preparaty mineralno-witaminowe. Trzeba podkreślić, że w tym okresie życia psa nie wolno zaniedbywać okresowych szczepień ochronnych. To właśnie w starszym wieku zwierzęta łatwo zapadają na choroby zakaźne. Jak że często od właścicieli zwierząt można usłyszeć, że musieli uśpić psa np. z powodu "starczej nosówki".