kupno psa . :)

Pies od wieków jest w otoczeniu człowieka, ale dopiero od XIX w. zaczęto traktować go raczej jako towarzysza niż zwierzę użytkowe. Długie lata służby wykształciły psy stróżujące, pasterskie, zaprzęgowe, obronne, bojowe. Cechy swojego przeznaczenia poszczególne rasy noszą do dziś. Zwykliśmy przypisywać psom ludzkie myśli i zachowania, tresować je, aby były posłuszne każdemu rozkazowi. Dopiero w ostatnich latach pojawiła się szkoła wychowywania psa w zgodzie z jego naturą. Jest to właściwe podejście i decydując się przyjąć pod swój dach psa określonej rasy należy pamiętać, aby zasięgnąć informacji o jej pierwotnym przeznaczeniu.

 

 

Posiadanie psa to dużo radości i satysfakcji, ale też ogromna odpowiedzialność. Przede wszystkim pies musi wychodzić codziennie na co najmniej trzy spacery, w tym jeden dłuższy, a raz w tygodniu powinien mieć okazję się wyszaleć na wycieczce np. do lasu. Ale to tylko ogólna zasada, bo np. charty lub psy zaprzęgowe dla utrzymania w dobrej kondycji muszą być odpowiednio trenowane, co wymaga czasu i poświęcenia. Psy mogą być trzymane zarówno w mieszkaniach jak i w domach z ogrodem czy w budach na podwórzu, ale wszystko to zależy od indywidualnych predyspozycji danej rasy. Dlatego odpowiedzialny wybór psa to przede wszystkim wybór odpowiedniej rasy. Ilość i różnorodność psich ras jest ogromna i praktycznie można dopasować psa do każdej sytuacji rodzinnej i mieszkaniowej pod jednym warunkiem: trzeba być gotowym na karmienie go, wyprowadzanie, leczenie i przede wszystkim kochanie przez około 15 lat.

Szczeniak czy dorosły pies?
Jeśli mamy czas i cierpliwość, wybierzmy raczej szczeniaka, niż dorosłego psa. Oznacza to ok. roku nauki i wychowywania, ale pozwala mieć większy wpływ na zachowanie psa w dorosłości. Dorosłe zwierzę ze schroniska, obarczone bagażem często złych doświadczeń może sprawiać kłopoty. Nie decydujmy się więc na taki dobry uczynek jeżeli nie jesteśmy gotowi dać takiemu psu całej naszej czułości i wyrozumiałości. Nie powierzajmy dzieciom wychowania psa.

Pies czy suka?
Generalnie psy uchodzą za bardziej skłonne do ucieczek, trudniejsze do ułożenia, bardziej agresywne, ze skłonnością do dominowania. Psy bywają również bardziej powściągliwe, niż wylewne, uczuciowe suczki. Nie dotyczy to wszystkich ras. Natomiast na pewno w przypadku ras dużych, obronnych, o trudnych charakterach (np. amstaff, bullterier, rottweiler). Osobie początkującej należałoby raczej polecić sukę, jako łagodniejszą, łatwiejszą w szkoleniu. Trzeba jednak pamiętać, że zdarzająca się dwa razy do roku cieczka u suczek bywa uciążliwa dla właściciela, niedopilnowanie rasowej suki niesie konsekwencje w postaci szczeniąt.

Jak wstępnie przygotować mieszkanie dla psa?

Idealny dom dla psa, zwłaszcza dużego- to dom przynajmniej z niewielkim ogrodem, który ułatwi właścicielowi życie, bo młody pies powinien być wyprowadzany co dwie godziny. W przypadku dysponowania ogrodem nie stanowi to żadnego problemu. Jeśli natomiast mieszkanie znajduje się na piętrze, często trzeba będzie biegać po schodach, co zresztą jest bardzo zdrowe.

Psy (głównie młode) uwielbiają nadgryźć wszystko, co znajdzie się w zasięgu ich pyska. Jeżeli jakiś but znajdzie się w jego zasięgu, "upoluje" go i wypróbuje na nim zęby. Również ubrania, bielizna i inne tkaniny są niekiedy w najwyższym niebezpieczeństwie. Pies nie widzi przy tym żadnej różnicy w tym, czy chodzi o stary ręcznik, czy bardzo drogą, nową, elegancką koszulę pana.

Nie zostawiajcie w zasięgu zębów psa niczego, co mogłoby stać się jego zdobyczą. Przede wszystkim dotyczy to przedmiotów mogących psu zaszkodzić, jak np. chemikaliów, małych rzeczy, które mógłby połknąć oraz tych, o które szalejący po domu psiak mógłby się zranić.

Niezbędne wyposażenie.

Pies musi mieć do dyspozycji wolne od przeciągów miejsce, które należy tylko do niego, na które może się wycofać i nie będzie niepokojony. Jego posłanie musi być wygodne, nawet gdy pies leży całkiem wyciągnięty. Koce muszą nie tylko izolować zwierzę od chłodnej podłogi, ale także odpowiadać normom higienicznym.

• kosz- wiklinowe nie są odpowiednie dla małych psów, gdyż gryzą je chętnie i mogą poranić sobie przy tym dziąsła. Lepsze są pudła kartonowe. Jeśli psiak je poszarpie, można postawić nowy
• buda- jeśli pies ma stale przebywać w ogrodzie, trzeba zbudować mu budę. Musi być wystarczająco duża, być dobrze izolowana i łatwa do czyszczenia
• miski- nie powinni się ślizgać, muszą być łatwe do czyszczenia
• szelki lub obroża- decyzja co wybrać zależy od rasy psa. Do wyposażenia należy też smycz
• zabawki- pies musi mieć swoje zabawki, muszą być wystarczająco duże i solidne
• środki czystości- mała szufelka i kilka plastikowych torebek, do których podczas spaceru w mieście sprząta się odchody psa
• podatek i ubezpieczenie- posiadacz psa zobowiązany jest płacić podatek.

TESTY CAMPBELLA

Szczeniak, którego zamierza się poddać testom, nie powinien mieć więcej niż siedem tygodni. W tym okresie dominuje instynkt, człowiek nie miał jeszcze żadnego wpływu na jego charakter. Test przeprowadzamy w miejscu, którego szczeniak nie zna. Bardzo ważne by nie słyszał swoich braci i sióstr.
 

Próba I
Stawiamy psiaka na podłodze, oddalamy się o kilka metrów i kucamy naprzeciw. Spokojnie klaszczemy i uważnie obserwujemy reakcję:
- szczeniak idzie w naszym kierunku z podniesionym ogonkiem, skacze i próbuje podgryzać nam palce. Notujemy: (A), zaakceptuje nas bardzo łatwo.
- zbliża się bez wahania , ogon podniesiony (B), ma zaufanie i gotów jest za nami pójść.
- zbliża się z ogonkiem opuszczonym (C)m brak niezależności i zaufania.
- zbliża się z wahaniem (D) tendencje do niezależności.
- zostaje na miejscu (E), bardzo duże poczucie niezależności.
 

Próba II
Należy się podnieść i normalnym krokiem spokojnie oddalać się od szczeniaka:
- pies biegnie za nami z podniesionym ogonem, próbuje podgryzać buty (A); zgadza się, żebyśmy zostali natychmiast jego panem.
- spokojnie za nami podąża (B); ma zaufanie, gotów jest nas zaakceptować.
- rusza się z miejsca, ale niezbyt chętnie (C); pewna rezerwa w chęci zaangażowania się.
- podąża z wahaniem, ogon opuszczony (D); duża niezależność, wychowanie będzie trudne.
- pozostaje na miejscu lub udaje się w inną stronę (E); wyraźnie podkreśla swoją niezależność, wychowanie może przysporzyć kłopotów. W tym ostatnim przypadku należy powtórzyć próbę, być może szczeniak nie zauważył odejścia, jeśli zachowanie będzie identyczne, należy się nastawić na długą i trudną edukację.

Próba III
Kładziemy szczeniaka na plecach z łapkami do góry i leciuteńko naciskamy pierś:
- silnie się broni i próbuje gryźć (A); mamy do czynienia z istotą dominującą, która może stwarzać problemy.
- wywija się usiłując uwolnić się od ręki (B); do tego osobnika z charakterem trzeba zdecydowanego pana.
- usiłuje się uwolnić, a następnie poddaje się (C); trzeba będzie uważać.
- nie sprzeciwia się i zaczyna lizać rękę (D); można być spokojnym o łatwy przebieg dalszej edukacji.

Próba IV
Psiak leży na brzuszku, należy go podrapać pieszczotliwie po głowie i na końcu ogona. Próba ta pozwala na określenie stopnia posłuszeństwa:
- szczeniak próbuje gryźć, jest niezadowolony (A); będzie trudny do edukowania skłonny do ucieczki.
- warczy, usiłuje odtrącić łapą (B); będzie trzeba stanowczo narzucać swoje zdanie.
- początkowo się broni, a później zaczyna lizać rękę (C); dość niezależny charakter.
- odwraca się na plecy i liże rękę (D); zaakceptuje waszą dominację.
- nie reaguje (E); bardzo łatwy do wychowania.

Próba V
Należy spleść dłonie i unieść na nich psiaka tak, żeby brzuch spoczywał na dłoniach, a łapki wisiały w powietrzu bez podparcia przez trzydzieści sekund:
- szczeniak broni się zaciekle gryząc i warcząc (A); można spodziewać się trudności.
- broni się dość silnie (B); trzeba będzie dużej stanowczości.
- próbuje się uwolnić nie okazując agresji ( C); mogą pojawić się drobne problemy w trakcie nauczania związane z zaufaniem.
- nie broni się zupełnie (D); wspaniały charakter pragnie was tylko kochać.

WYNIKI:
 

Jeśli przeważają (A):
Osobnik trudny, z tendencją do dominowania. Wymaga bardzo stanowczego pana, nie poleca się osobom, które mają młodsze dzieci i osobom w kwiecie wieku.

Dwa lub trzy (A) i pozostałe (B):
Szczeniak również niewskazany w domach, gdzie są małe dzieci i osoby starsze. Wyszkolony jednak przez pana potrafiącego narzucić mu swoje zdanie, może być doskonałym psem podwórzowym.

Zdecydowanie dominuje (B):
Tendencje do dominowania, po dobrym szkoleniu psy takie mogą być posłuszne. Należy jednak unikać łączenia ich z małymi dziećmi.

Przeważa (C):
Szczeniak dobrze zaadaptuje się do różnych sytuacji i rodzin (z małymi dziećmi i starszymi ludźmi).

Dwa lub trzy (D) i jedno lub więcej (E):
Osobnik uległy, co nie oznacza psa idealnego, a raczej apatycznego wielbiciela zabaw. Prawdopodobnie będzie się ustawicznie domagał pieszczot i komplementów, idealny dla osób samotnych.

Przeważa (D) i (E):

Szczeniak nie będzie łatwy w edukacji "społecznej". Wymaga wiele pracy. Jeśli na dodatek psiak uzyskał (A) i (B), trzeba się liczyć z agresywnością, jeśli są to (C) lub (D), agresywność może się przerodzić w strach.